 Wysłany: Pon 12:15, 09 Sty 2017 Temat postu: |
|||
hehe, dzięki 
Klan jest i zrzesza ludzi. Czasem ktoś coś zagra i bywa przyjemnie  4fun only |
|||
| Wysłany: Pon 1:24, 09 Sty 2017 Temat postu: |
|
| Jakoś tak dziś mnie naszło,żeby sobie przypomnieć stare czasy i zobaczyć czy klan i strona jeszcze istnieje.Chyba z 10 lat minęło.Widzę,że jeszcze coś tu się dzieje.Skoro już jestem to uaktualniłem te grafiki bo dlaczego by nie,skoro ktoś to ogląda.Pozdrawiam wszystkich. | |
| Wysłany: Pią 19:16, 17 Cze 2016 Temat postu: |
|
lel xD można by po podmieniać grafiki, które dawno wygasły. Taki fame  |
|
| Wysłany: Czw 8:12, 09 Cze 2016 Temat postu: |
|
Zastanawiała mnie statystyka odwiedzin tego tematu...
Ale wszystko jasne, wystarczy szukac na forach i jestesmy na pierwszej stronie
 |
|
| Wysłany: Pią 21:16, 21 Mar 2008 Temat postu: Encyklopedia broni |
|
| BROŃ RĘCZNA
M9 BERETTA 
M9-amerykański pistolet samopowtarzalny, licencyjna wersja pistoletu Beretta 92F,produkowana przez firmę Beretta USA dla sił zbrojnych USA. Odmiana wersji 92SB o zmienionym obrysie osłony spustu, zaokrąglonej przedniej krawędzi chwytu, profilu denka magazynka, fakturze okładek i uchu strzemienia kabury. Dodatkowo pistolety tej wersji posiadały nową dwuczęściową iglicę, chromowany przewód lufy i pokrycie zewnętrzne Brunitronem. Wersja 92F była produkowana w latach 1985-1990. Państwo USA Producent Beretta USA Rodzaj pistolet samopowtarzalny Kaliber 9 mm Nabój 9 mm Parabellum Długość 217 mm Wysokość 137 mm Szerokość 39 mm Długość lufy 125 mm Masa broni 0,955 kg USP .45 
USP-Universal Self-loading Pistol — pistolet samopowtarzalny o nowoczesnej konstrukcji, produkowany od 1993 roku. roku na zlecenie jednostek specjalnych US Navy (US Seal) w niemieckiej firmie Heckler & Koch skonstruowano pistolet Mk 23 SOCOM. Już na etapie projektowania przewidywano że po rozpoczęciu produkcji broni noszącej fabryczne oznaczenia US Pistol (USP) opracowana zostanie zbliżona konstrukcja przeznaczona na rynek cywilny. W 1993 roku rozpoczęto produkcję cywilnej wersji USP. W przypadku tej konstrukcji skrót USP rozwijano jako Universale Selbstladepistole lub Universal Self-loading Pistol. Pistolet produkowany jest w wersjach różniących się zastosowanym nabojem i rodzajem mechanizmu spustowego. W 1996 roku jedna z wersji USP stała się przepisową bronią krótką Bundeswehry jako P8 zastępując pistolet P1. W tym samym roku rozpoczęto produkcję kompaktowej wersji USP Compact. Od 2000 roku USP Compact znajduje się na uzbrojeniu niemieckiej policji jako P10. Poza RFN jest używany przez liczne formacje wojskowe (między innymi GROM) i paramilitarne, wśród nich znajduje się warszawska straż miejska.HK USP jest bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o krótki odrzut lufy. Mechanizm spustowy z kurkowym mechanizmem uderzeniowym. Pistolet może być wyposażony w bezpiecznik nastawny i zwalniacz kurka. USP jest zasilany z wymiennego, dwurzędowego magazynka pudełkowego o pojemności zależnej od rodzaju naboju. Zatrzask magazynka po obu stronach chwytu pistoletowego. Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu. Lufa poligonalna, o skoku gwintu 250 mm (9 mm Parabellum), 380 mm (.40 S&W) lub 406 mm (.45 ACP). Przyrządy celownicze stałe (muszka i szczerbinka). Pistolet wykonany jest z tworzywa sztucznego (szkielet) i stali. Państwo Niemcy Producent Heckler und Koch Rodzaj pistolet samopowtarzalny Produkcja seryjna 1993 - do chwili obecnej Kaliber 9 mm Nabój 9 mm Parabellum Magazynek pudełkowy,15 nab. Długość 194 mm Wysokość 136 mm Szerokość 32 mm Długość lufy 108 mm Masa broni 720 g (własna) COLT 1911 
M1911 - tzw.Colt Governement , przez wielu znawców uważany za najlepszy i najbardziej niezawodny pistolet jaki kiedykolwiek wyprodukowano.M1911A1 , pokazaną na zdjęciu obok, którą łatwo rozpoznać po podfrezowaniu w okolicy spustu, które ma ułatwiać strzelanie z tego pistoletu osobom o krótszych palcach. Były to ostatnie modyfikacje, bowiem konstrukcję uznano za doskonałą.Ze względu na użycie mocnego naboju pistolet ma zamek ryglowany w momencie strzału. Odrzut powoduje cofnięcie się lufy połączonej z zamkiem do tyłu, lufa przymocowana jest do szkieletu obrotowym łącznikiem, który ściąga ją do dołu podczas cofania (tzw. przekoszenie lufy), występy na górnej powierzchni lufy wysuwają się z opór ryglowych zamka - następuje jego otwarcie i ruch do tyłu, który wyrzuca pustą łuskę, a następnie wracając do przodu ładuje kolejny nabój. Magazynek z siedmioma nabojami umieszczony jest w rękojeści. Zabezpieczenie pistoletu stanowią trzy bezpieczniki: ręczny bezpiecznik skrzydełkowy, zewnętrzny kurek ustawiany w położenie zabezpieczone oraz bezpiecznik chwytowy z tyłu rękojeści, który pozwala na oddanie strzału jedynie przy właściwym ułożeniu pistoletu w ręce. Oprócz wersji kaliber 0,45 używanych w armii amerykańskiej, wyprodukowano również egzemplarze w brytyjskim kalibrze .455 Auto dla Wielkiej Brytanii i Kanady, oraz egzemplarze licencyjne w Norwegii i Argentynie. Państwo USA Producent Colt Rodzaj pistolet samopowtarzalny Prototypy 1892 - 1911 Produkcja seryjna 1911 - 1945 Wyprodukowano >2 528 930 egz. Kaliber 11,43 mm Nabój .45 ACP Długość 210 mm Wysokość 133 mm Długość lufy 127 mm Masa broni 1080 g (niezaładowany) Zasięg skuteczny 50 m DESERT EAGLE 
Pistolet na silny nabój rewolwerowy .357 Magnum.Użycie bardzo silnej amunicji zmusiło konstruktorów do zastosowania rzadkich i nietypowych w pistoletach rozwiązań. Broń działa na zasadzie wykorzystania energii gazów odprowadzanych z przewodu lufy. W momencie strzału gazy wyrzucają pocisk do przodu. Gdy minie on specjalny otwór z przodu lufy, część gazów przedostaje się i specjalnym przewodem trafia na tłok w komorze gazowej ułożonej poniżej. Ciśnienie w cylindrze gazowym wymusza przesunięcie zamka (a raczej suwadła, bo nie jest to typowy zamek) do tyłu. Odryglowanie następuje w momencie gdy pocisk już opuścił lufę, a ciśnienie gazów w przewodzie lufy spadło do bezpiecznych wartości. To niekonwencjonalne rozwiązanie okazało się konieczne z racji zastosowania nabojów dużej mocy.Mimo zastosowania silnej amunicji broń ta we wprawnych rękach jest bardzo celna, a silny rewolwerowy nabój czyni ją bardzo skuteczną."Desert Eagle" jest ulubioną bronią Jerzego Dziewulskiego, byłego dowódcy grupy antyterrorystycznej z lotniska Okęcie.Pistolet jest bez wątpienia najsłynniejszym (zagrał w ponad 100 filmach i programach telewizyjnych m. in. "Trylogia Matrix" ) ale nie jedynym produktem firmy Magnum Research, Inc. Należą do nich również pistolety: "Baby Eagle", "Lone Eagle" oraz karabin "Mountain Eagle". Pojawia się on również w licznych popularnych grach komputerowych, jak seria Fallout, Max Payne, Project I.G.I.: I'm Going In, Counter Strike, GTA: San Andreas, Call of Duty 4, Tomb Raider III czy też Hitman. Państwo USA/Izrael Producent Israel Military Industries Rodzaj pistolet samopowtarzalny Kaliber 9 mm Nabój .357 Magnum Magazynek pudełkowy,9 nab. Długość 360 mm Długość lufy 152 mm Masa broni 1,5 kg PISTOLETY MASZYNOWE MP5 
Pistolet maszynowy MP5 jest produkowany przez niemiecka firmę Heckler und Koch od 1966 roku i jest dostosowany do naboju pistoletowego 9 x 19 mm Parabellum.Automatyka pistoletu maszynowego działa na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego, zawierającego dwie symetryczne rolki hamujące. Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i ciągłym, a przełącznik rodzaju ognia jest jednocześnie bezpiecznikiem. Na zamówienie broń może być wyposażona w ogranicznik długości serii (3, 4 lub 5 strzałów w serii). Lufa jest zakończona tłumikiem płomienia. Zasilanie z magazynku pudełkowego lub łukowego (magazynek ten wprowadzono w 1976 roku) o pojemności 10, 15 bądź 30 naboi. Celownik bębnowy (obrotowy) ze szczerbinką i nastawami na 25 i 100 m.Większość elementów wykonana jest metodą tłoczenia i może być wymieniana na identyczne elementy karabinu G3. Pistolet maszynowy MP5 wszedł w 1966 roku na wyposażenie niemieckiej policji federalnej i granicznej oraz niektórych oddziałów wojskowych Niemiec i innych krajów. W następnych latach stał się jednym z najpopularniejszych typów pistoletów maszynowych. Państwo Niemcy Producent Heckler und Koch GmbH z Oberndorf-Neckar Rodzaj pistolet maszynowy Prototypy 1966 Produkcja seryjna 1966 - nadal Kaliber 9 mm Nabój 9 x 19 mm Parabellum Magazynek pudełkowy lub łukowy, 10, 15 lub 30 nab SKORPION 
Czechosłowacki kompaktowy pistolet maszynowy produkowany w zakładach Česka Zbrojovka z Uherskiego Brodu.W latach pięćdziesiątych rola pistoletów maszynowych zaczęła maleć (zastępowały je karabiny szturmowe). Jednocześnie pojawiła się potrzeba wprowadzenia do uzbrojenia broni przeznaczonej do samoobrony dla obsług sprzętu i żołnierzy nie walczących na pierwszej linii. Nowa broń miała uzupełnić pistolety w uzbrojeniu organów porządkowych.Ponieważ w Czechosłowacji podstawowym pistoletem używanym przez Milicję był pistolet vz.50 kalibru 7,65 x 17 mm SR postanowiono że nowy, przeznaczony do samoobrony pistolet maszynowy będzie strzelał tym samym nabojem. Innego wyjścia zresztą nie było. Inny używany w Czechosłowacji nabój pistoletowy - 7,62 x 25 mm był zbyt silny dla małego pistoletu maszynowego, a nabój 9 x 18 mm Makarowa był jeszcze nieosiągalny.Program konstrukcji nowej broni otrzymał kryptonim "Škorpion". Podstawą do dalszych prac była analiza założeń konstrukcyjnych kompaktowego pistoletu maszynowego będąca pracą dyplomową inż. Miroslava Rybařa. Państwo Czechosłowacja Rodzaj pistolet maszynowy Prototypy 1959 Produkcja seryjna 1960 - 1966 1973 - 1976 1978 - 1979 1992 - 1993 Wyprodukowano 210 000 egz. (vz. 61) Kaliber 7,65 mm Nabój 7,65 mm Browning Magazynek łukowy, 10, 20 nab. Długość 517/270 mm Długość lufy 115 mm Długość linii celowniczej 147 mm Masa broni 1,28 kg (niezaładowanej) Szybkostrzelność teoretyczna 800 strz/min MINI UZI 
W 1951 roku izraelski konstruktor Uziel Gal zaprojektował pistolet maszynowy, którą nazwano Uzi (od jego imienia).Jest przystosowany do strzelania nabojem pistoletowym 9 x 19 mm Parabellum.Uzi jest bronią samoczynno-samopowtarzalną (na ogień pojedynczy i ciągły) działającą na zasadzie wykorzystania energii zamka swobodnego z nakłuciem spłonki, gdy zamek znajduje się w końcowej fazie ruchu do przodu. To rozwiązanie pozwala na wykorzystanie efektu tzw. wyrzutu zamka, polegającego na tym, że w końcowej fazie powrotu zamek nie uderza w tylne ścięcie lufy, lecz wyhamowywany jest przez wysuwającą się z komory nabojowej łuskę, a następnie pod wpływem dalszego wzrostu ciśnienia – odrzucony w tylne położenie. Zastosowanie takiego rozwiązania pozwoliło na wydłużenie lufy do 260 mm, przy zachowaniu warunków niezawodnego działania i bezpieczeństwa jej użytkowania. Natomiast wydłużenie lufy zwiększyło prędkość początkową pocisku do 400 m/s i jego energii do 640 J. Strzelanie odbywa się z zamka otwartego. Przez zastosowanie zamka nasuwającego się i obejmującego lufę, skrócono długość broni i zabezpieczono użytkownika przed skutkami rozerwania się łuski przy przedwczesnym lub opóźnionym zapłonie. Dźwignia do napinania zamka porusza się w wycięciu pokrywy komory zamkowej w jej górnej części. Zamek wyposażono w iglicę stałą, wystającą, podparty jest sprężyną powrotną, spełniającą rolę funkcji sprężyny uderzeniowej. Przełącznik rodzaju ognia jest równocześnie bezpiecznikiem przed przypadkowym wystrzałem, dodatkowo posiada on bezpiecznik samoczynny umieszczony w chwycie, który włącza się naciskowo przy ujęciu chwytu ręką. Broń zasilana jest z magazynków pudełkowych o pojemności 25 i 32 nabojów umieszczonych w chwycie. Naboje w magazynku umieszczone są pod kątem w stosunku do osi lufy, dzięki czemu iglica może uderzyć w spłonkę dopiero po wprowadzeniu naboju do komory nabojowej. Uzi wyposażony jest w przeziernikowy celownik przerzutowy z nastawami na 100 i 200 m. Broń produkowana jest ze składaną kolbą metalową lub stałą kolbą drewnianą. Większość elementów wykonywanych jest metodą tłoczenia.Produkcję nowego modelu pistoletu maszynowego Uzi oznaczonego jako Mini Uzi rozpoczęto w październiku 1982 roku w firmie Israel Military Industiers (IMI). Jest skrócona i lżejsza wersja pistoletu maszynowego Uzi. Zasada działania i główne mechanizmy pozostały takie same, zmieniono natomiast kolbę, wprowadzono także trzeci rodzaj magazynka o pojemności 20 nabojów. Wprowadzano także do wyposażenia broni tłumik ognia, nasadkę do miotania granatów oraz lunetę ze wzmacniaczem obrazu. Nowa kolba składa się na prawą stronę. Nastaw celownika 50 i 100 m. Państwo Izrael Producent IMI Rodzaj pistolet maszynowy Prototypy 1951 - 1956 Produkcja seryjna 1956 - ?? Kaliber 9 mm Nabój 9 mm Parabellum Magazynek pudełkowy, 25, 32 nab. Długość 650 mm (z kolba stałą) 650/470 mm (z kolbą składana) Długość lufy 260 mm Długość linii celowniczej 309 mm broni 3,5 kg (z kolba składana) 3,6 kg (z kolba stałą) Prędkość pocz. pocisku 400 m/s Szybkostrzelność teoretyczna 600 strz./min Zasięg skuteczny 200 m AK 74-U 
AKS-74U (ros. АКС-74У, spotykana jest także niepoprawna nazwa AKR) - rosyjski subkarabinek, wersja karabinu AK-74. AKS-74U został skonstruowany jako broń dla załóg czołgów, artylerzystów, pilotów śmigłowców oraz żołnierzy Specnazu przeznaczona do samoobrony i walki w pomieszczeniach. Poza ZSRR produkowany w Jugosławii jako Zastava M85. Budowa AKS-74U jest zbliżona do AK-74. Modyfikacje wynikają ze skrócenia lufy, co wiązało się z koniecznością skrócenia tłoczyska i zastosowania specjalnego urządzenia wylotowego zapewniającego działanie broni pomimo skrócenia lufy, a także pełniącego rolę tłumika płomieni. Ponieważ donośność skuteczna AKS-74U jest znacznie mniejsza niż AK-74 uproszczono także przyrządy celownicze zastępując celownik krzywiznowy przerzutowym. W celu wydłużenia linii celowniczej celownik przeniesiono na pokrywę komory zamkowej. Państwo ZSRR Rodzaj subkarabinek Kaliber 5,45 mm Nabój 5,45 x 39 mm Magazynek łukowy 30 nab. Długość 735/490 mm Długość lufy 210 mm broni 2,71 kg (bez amunicji) Szybkostrzelność teoretyczna 650-735 strz/min Szybkostrzelność praktyczna 200 strz/min P90 
Project 90 - (P90) produkowany przez belgijskie zakłady Fabrique Nationale (FN) pistolet maszynowy kalibru 5,7 x 28 mm. Do połowy lat 90. często klasyfikowany jako karabinek.P 90 jest bronią samoczynno-samopowtarzalną. Automatyka broni działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Broń strzela z zamka zamkniętego. Zamek podparty od tyłu dwiema sprężynami powrotnymi. Żerdzie sprężyn pełnią rolę prowadnic zamka. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu. Mechanizm spustowy z możliwością strzelania ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia (pełniący także rolę bezpiecznika) ma postać tarczy umieszczonej poziomo pod spustem. Zasilanie z magazynków pięćdziesięcionabojowych umieszczonych poziomo nad lufą. Broń standardowo wyposażona w celownik optyczny. Po obu stronach celownika optycznego proste mechaniczne przyrządy celownicze. Lufa o długości 230 mm zakończona tłumikiem płomieni.broń rewolucyjna. Zbudowana w dużej części z polimerów, w układzie bullpup z oryginalnym umieszczonym poziomo nad komorą zamkową magazynkiem. Największą rewolucją był jednak używany w nowej broni nabój SS190 kalibru 5,7 x 28 mm. Przy energii wylotowej pozwalającej zakwalifikować go jako nabój pistoletowy, posiadał on budowę typowego naboju pośredniego. Właśnie z powodu naboju przez dość długi czas broń tę określano jako karabinek. Po zaprezentowaniu pistoletu FiveseveN zasilanego tą samą amunicją zmieniono klasyfikację i obecnie nabój 5,7x 28 mm jest klasyfikowany jako mikrokalibrowy nabój pistoletowy, a P 90 jako pistolet maszynowy. Jednak sytuacja polityczna lat dziewięćdziesiątych nie sprzyjała wprowadzeniu do uzbrojenia nowej broni o nietypowym kalibrze. Sytuacja skomplikowała się jeszcze bardziej, kiedy w 1999 roku firma Heckler und Koch zaprezentowała swojego HK PDW2000 (obecnie produkowanego pod oznaczeniem MP7) kalibru 4,6 x 30 mm. W latach odbyły się 2001 - 2002 testy obu amunicji, mające wyłonić przyszłą standardową amunicję NATO. Państwo Belgia Producent Fabrique Nationale de Herstal Rodzaj pistolet maszynowy Prototypy 1986 - 1991 Produkcja seryjna 1991 - do chwili obecnej Kaliber 5,7 mm Nabój 5,7 x 28 mm SS190 Magazynek 50 nab. Długość 500 mm Długość lufy 263 mm (z tłumikiem płomienii) Masa broni 2,54 kg (niezaładowanej) 3,00 kg (załadowanej) Szybkostrzelność teoretyczna ok. 900 strz./min Zasięg skuteczny 200 m LEKKIE KARABINY MASZYNOWE M249 
Minimi(Mini Mitrailleuse – fr. mini karabin maszynowy) belgijski ręczny karabin maszynowy (rkm), kalibru 5,56 mm, zasilany taśmą nabojową. Pod oznaczeniem M249 używany także przez armię USA.Ręczny karabin maszynowy Minimi jest zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie przez obrót zamka. Zespół suwadło-zamek porusza się po szynach umocowanych do wewnętrznych ścianek komory zamkowej co zapewnia bardzo wysoką niezawodność. Suwadło odryglowuje zamek dopiero po krótkim ruchu jałowym co ułatwia ekstrakcje i zmniejsza ryzyko pęknięcia łuski. Karabin strzela z zamka otwartego tylko ogniem seriami (mechanizm spustowy bez przerywacza). Karabin posiada podwójny mechanizm zasilania. Standardowe jest zasilanie z metalowej taśmy rozsypnej M27. Taśma luźna albo w dołączonej pod komorą zamkową skrzynce (odcinek 100 lub 200 nabojowy). Obecnie często zamiast skrzynki stosuje się pojemnik z tkaniny. Mechanizm przesuwu taśmy podobny jak w MG42. Awaryjnie (przy braku zataśmowanej amunicji) można używać magazynków zgodnych ze STANAG (np. od karabinów M16 czy FNC). Przy zasilaniu magazynkowym zwiększa się ryzyko zacięć. Rodzaj ręczny karabin maszynowy Kraj pochodzenia Belgia Prototyp lata 70. XX wieku Produkcja seryjna 1982 - do chwili obecnej W uzbrojeniu 1982 - do chwili obecnej Użycie bojowe I i II wojna w Zatoce Perskiej RPD 
Karabin pozostawał na wyposażeniu Armii Radzieckiej od początku lat pięćdziesiątych do sześćdziesiątych XX wieku, kiedy to został zastąpiony przez ręczny karabin Kałasznikowa RPK. Chociaż formalnie karabin ten został wycofany, nadal wiele jego egzemplarzy można znaleźć w magazynach armii rosyjskiej, a także w wielu innych armiach krajów byłego bloku wschodniego. Karabin maszynowy RPD był także pod oznaczeniem rkm D używany przez Wojsko Polskie. Państwo ZSRR Rodzaj ręczny karabin maszynowy Prototypy 1943 Produkcja seryjna 1945 - ?? Kaliber 7,62 mm Nabój 7,62 x 39 mm wz. 43 Taśma nabojowa taśma 100 nab. w osłonie bębnowej Długość 1037 mm Długość linii celowniczej 596 mm Masa broni 7 kg (niezaładowanej) 7,4 kg (załadowanej) lufy 520 mm Prędkość pocz. pocisku 735 m/s Szybkostrzelność teoretyczna 640 - 750 strz./min Szybkostrzelność praktyczna 150 strz./min Zasięg skuteczny 1000 m M60E4 
Modernizacja M60.Uproszczono konstrukcje. Zmieniono konstrukcje i mocowanie dwójnogu (dwójnóg zamocowano do komory gazowej). Zmodyfikowano węzeł gazowy i oddzielono go od lufy (wymienna jest sama lufa a nie jak w standardowym M60 zespół składający się z lufy, komory gazowej i dwójnogu). Uchwyt transportowy przeniesiono na lufę (ułatwia wymianę rozgrzanej lufy). Kaliber 7,62 mm Nabój 7,62 x 51 mm NATO Taśma nabojowa M13 Długość 1105 mm Długość lufy 560 mm (bez tłumika płomieni) Długość linii celowniczej 540 mm Masa karabinu właściwego 10,51 kg podstawy 6,8 kg lufy 3,74 kg Prędkość pocz. pocisku 855 m/s Szybkostrzelność teoretyczna 550 strz/min Szybkostrzelność praktyczna 200 strz/min Zasięg skuteczny 1000 (z dwójnogu) 1800(z trójnogu) KARABINY SZTURMOWE M16A4 
Karabin M16A4 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy (gazy prochowe są doprowadzane bezpośrednio na suwadło, karabin nie posiada klasycznego tłoka gazowego). Ryglowanie przez obrót zamka w lewo. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu. Zamek zwalniany przyciskiem z lewej strony gniazda magazynka. Po prawej stronie broni ręczny dosyłacz zamka. Rękojeść przeładowania w kształcie litery T za chwytem transportowym (nieruchoma w trakcie strzelania). Mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami trzystrzałowymi. Przełącznik rodzaju ognia połączony z bezpiecznikiem, po obu stronach broni. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (możliwość użycia magazynków 20 nabojowych). Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika przerzutowego (z przeziernikiem). Po zdjęciu chwytu transportowego, możliwość zamocowania w jego miejscu celownika optycznego lub optoelektronicznego. Część karabinów zamiast standardowego łoża ma zamocowany zestaw czterech szyn Picatinny, w tym przypadku celownik kolimatorowy jest mocowany przed chwytem transportowym.W 1982 roku M16A1 otrzymał oznaczenie Departamentu Obrony: US Rifle, 5.56mm, M16A2. Amunicję SS109 standaryzowano jako M855. Wkrótce potem amunicja SS109 stała się standardową amunicja pośrednią NATO (STANAG 4172). Jednocześnie magazynki karabinu M16 stały się standardowymi magazynkami paktu.Karabin M16, zakupiony "przejściowo i jednorazowo", stał się podstawowym uzbrojeniem amerykańskich żołnierzy na kilka dziesięcioleci. Państwo USA Producent Colt Rodzaj karabin szturmowy Prototypy 1957 - 1960 Produkcja seryjna 1960 - do chwili obecnej Wyprodukowano ponad 8 000 000 egz. Kaliber 5,56 mm Nabój 5,56 x 45 mm Magazynek 30 nab. Długość 991-1004 mm Długość lufy 508 mm Masa broni 2,97-3,53 kg Prędkość pocz. pocisku 990 m/s Energia pocz. pocisku 1745 J Szybkostrzelność teoretyczna 700 - 900 strz./min. Zasięg skuteczny 600 m AK-47 
Nazwa karabinu automatycznego AK i modeli z niego się wywodzących, pochodząca od nazwiska konstruktora Michała Kałasznikowa.Podstawowy model karabinu AK (określany również jako AK-47) zasilany jest amunicją pośrednią 7,62mm x 39 mm. Prace badawcze rozpoczęto w roku 1944, w 1947 broń skierowano do testów zakończonych w rok później.Karabin Kałasznikowa jest popularnym karabinem w popkulturze, pojawia się w wielu filmach i grach komputerowych,w wielu krajach kałasznikow jako podstawowe narzędzie walki stał się symbolem pozytywnym. W ten sposób znalazł się m.in. na godle Mozambiku i fladze Hezbollahu. AK trafił w sumie do 55 armii na świecie.Jest to broń samoczynno-samopowtarzalna działająca na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w lufie do komory gazowej, umieszczonej nad lufą. Elementem łączącym zespoły i mechanizmy karabinka jest komora zamkowa, wykonana ze stali metodą obróbki wiórowej. Wewnątrz niej znajdują się: mechanizm powrotny, opory ryglowe, mechanizm spustowo-uderzeniowy, wyrzutnik łusek oraz zespół odrzutowy. Do komory w sposób trwały jest przyłączona lufa (za pomocą gwintu), kolba stała (AK) lub składana (AKS), rękojeść typu pistoletowego i kabłąk języka spustowego z zatrzaskiem magazynka, natomiast w sposób rozłączny - magazynek i pokrywa komory zamkowej. Państwo ZSRR Rodzaj karabin automatyczny Prototypy 1947 Kaliber 7,62 mm Nabój 7,62 x 39 mm wz. 43 Magazynek 30 nab. Długość 870 mm (z kolbą stałą) 875/645 mm (z kolbą składaną) Długość lufy 415 mm Długość linii celowniczej 378 mm Masa broni 3,8 kg (z pustym magazynkiem) 4,3 kg (załadowany) Prędkość pocz. pocisku 715 m/s Szybkostrzelność teoretyczna 600 strz/min Szybkostrzelność praktyczna 40-100 strz/min M4 
M4 (ang. M4 Carbine) karabinek szturmowy produkcji amerykańskiej. Broń wprowadzona na uzbrojenie armii USA i innych krajów w połowie lat 90. Będąca wersją rozwojową karabinów z rodziny M16. Zbudowana została z powodu zapotrzebowania armii USA na broń o mniejszych wymiarach przeznaczoną dla oddziałów specjalnych i jako broń do samoobrony.Zasadnicze zmiany w stosunku do poprzednich wersji to skrócenie lufy, zastąpienie kolby stałej kolbą składaną. Produkowany jest w kilku wersjach różniących się rodzajem mechanizmu spustowego, rodzajem łoża i komory zamkowej. Skrócenie lufy zmniejszyło zasięg skuteczny. Dodano szynę na górnej części broni dzięki czemu można zdejmować rękojeść do przenoszenia broni i montować w jej miejscu różnego rodzaju celowniki optyczne lub kolimatorowe.Początkowo M4 był używany przez żołnierzy jednostek specjalnych, a czasem stał się popularną bronią także w jednostkach zwykłej piechoty, jako uzbrojenie młodszych oficerów, obsług broni ciężkiej i coraz częściej szeregowych żołnierzy. M4 stał się także następcą pistoletów maszynowych M3 używanych przez załogi czołgów M1 Abrams.Pierwsza wersja M4, mogła podobnie jak M16A2 strzelać ogniem pojedynczym i seriami trójstrzałowymi, później rozpoczęto produkcję wersji M4A1 mogącej strzelać seriami o dowolnej długości. W chwili obecnej najpopularniejsza jest wersja M4A1 R.I.S. z czterema szynami Picatinny do montażu dowolnego wyposażenia taktycznego, takiego jak; laserowe wskaźniki celu, oświetlenie taktyczne, strzelby taktyczne (XM-26 LSS, Remington 870 MCS), granatnik podwieszany M203, celownik optyczny lub kolimatorowy.M4 jest używany między innymi przez Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych, Siły Obronne Izraela, komandosów z SAS, i polską jednostkę specjalną Grom. Państwo USA Producent Colt Firearms Rodzaj karabinek szturmowy Kaliber 5,56 mm Nabój 5,56 x 45 mm Magazynek 30 nab. Długość 757 mm (z kolbą złożoną) 838 mm (z kolbą rozłożona) Długość lufy 370 mm Masa broni 2,52 kg (niezaładowanej) 3,0 kg (z załadowanym magazynkiem 30 nab.) Prędkość pocz. pocisku 907 m/s Szybkostrzelność teoretyczna 700-950 strz./min Zasięg skuteczny 360 m G3 
G3 jest bronią samoczynnno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odrzut zamka półswobodnego hamowanego rolkami. G3 strzela z zamka zamkniętego. Zamek składa się z tłoka zaporowego i trzonu zamkowego pomiędzy którymi znajduję się rolki opóźniające otwarcie zamka. Mechanizm spustowy tylko do ognia ciągłego i pojedynczego. Bezpiecznik nastawny, połączony z przełącznikiem rodzaju ognia. G3 jest bronią zasilaną przy pomocy magazynków o pojemności 20 nab. Lufa zakończona szczelinowym tłumikiem płomienia. Przewód lufy ma 4 bruzdy prawoskrętne o skoku 305 mm. Wewnątrz komory nabojowej wykonane jest 12 rowków Revellego o długości 6 mm ułatwiających wyrzut łuski. Kolba stała, z tworzywa sztucznego (G3A3), lub składana (G3A4 i G3KA4). Przyrządy celownicze mechaniczne (celownik bębnowy z przeziernikami, o nastawach 200, 300 i 400 m, oraz szczerbinką o nastawie 100 m).Karabin G3 został przyjęty do uzbrojenia w 50 krajach, a produkowany był w 15. Obecnie nie jest już produkowany w macierzystych zakładach HK, ale produkcja w innych krajach (np. Turcji) trwa nadal. Państwo Niemcy Producent Heckler und Koch Rodzaj karabin automatyczny Prototypy 1959 Produkcja seryjna 1959-?? Kaliber 7,62 mm Nabój 7,62 x 51 mm NATO Magazynek pudełkowy, 20 nab. Długość 1025 mm Długość lufy 450 mm Długość linii celowniczej 572 mm Masa wyposażenia dodatkowego 0,753 kg (pełny magazynek stalowy) 0,625 kg (pełny magazynek aluminiowy) Prędkość pocz. pocisku 780-800 m/s Szybkostrzelność teoretyczna 500-600 strz/min Szybkostrzelność praktyczna 40 strz/min (ogniem pojedynczym) 100 strz/min (krótkimi seriami) Siła spustu 36-41 N G36C 
W 1995 roku HK50 został przyjęty do uzbrojenia Bundeswehry jako karabin G36. Jednocześnie do uzbrojenia przyjęto karabinek G36K i ręczny karabin maszynowy LMG36.Początkowo miał być uzbrojeniem żołnierzy jednostek sił szybkiego reagowania, ale szybko powiększane zamówienia sprawiły, że obecnie znajduje się na uzbrojeniu coraz większej liczby żołnierzy niemieckich.W 1997 roku karabiny G36 zakupiły siły zbrojne Hiszpanii (zastąpił karabiny CETMEL). W 2003 roku podjęto decyzję, że G36 stanie się podstawą do opracowania nowego karabinu dla żołnierzy amerykańskich M8 (program anulowano w 2005 roku). Licencję na niektóre rozwiązania i technologie zastosowane w G36 zakupił także Meksyk. Wykorzystano je przy projektowaniu i produkcji karabinu FX-05 Xiuhcoatl. W 2006 podjęto także decyzję o przyjęciu G36 do uzbrojenia armii łotewskiej.G36(oznaczenie fabryczne HK50) karabin szturmowy firmy Heckler und Koch Gmbh z Oberndorfu.Wersja C to subkarabinek, celownik mechaniczny, na uchwycie do przenoszenia długa szyna Picatinny do mocowania innych celowników.Karabin G36 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór w lufie. Zamek ryglowany przez obrót. Broń wyposażono w zaczep suwadła, zwolnienie suwadła przyciskiem wewnątrz kabłąka spustu lub po lekkim odciągnięciu go do tyłu rączką zamkową. Mechanizm spustowy kurkowy, umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami. Skrzydełko przełącznika rodzaju ognia (pełniące także funkcję bezpiecznika) po obu stronach komory zamkowej. Zasilanie z łukowych magazynków 30-nabojowych (niewymiennych z magazynkami M16) lub 100 nabojowych, dwubębnowych Beta. Lufa pływająca zakończona podstawą bagnetu (bagnet od MPi AK-74N, czyli licencyjnego AK-74). Na końcu łoża można zamocować składany pod łoże dwójnóg. Na wierzchu komory zamkowej uchwyt do przenoszenia. W tylnej części chwytu celowniki: optyczny o powiększeniu 3x (używany do precyzyjnego strzelania na większe odległości) i kolimatorowy bez powiększenia (do strzelań na małe odległości). Awaryjnie można korzystać z prostych mechanicznych przyrządów celowniczych (w wersji z kolimatorem trzeba go najpierw zdemontować). Kolba z tworzywa sztucznego składana na prawą stronę karabinu. Państwo Niemcy Producent Heckler und Koch Gmbh Rodzaj karabin szturmowy Prototypy 1990 - 1995 Produkcja seryjna 1995 - do chwili obecnej Kaliber 5,56 mm Nabój 5,56 x 45 mm Magazynek 30 nab. Długość 720-1000 mm (z kolbą rozłożoną) 478-758 mm (z kolbą złożoną) Długość lufy 228-420 mm Masa broni 2,80-3,88 kg (niezaładowanej) 3,28-4,11 kg (załadowanej) Szybkostrzelność teoretyczna 750 strz/min Zasięg max. 300-800 m (zależnie od wersji) M14 
Udoskonalona wersja karabinu przeznaczona do użycia w jednostkach specjalnych US Marines.Karabin M14 był indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka. Mechanizm spustowy umożliwiał strzelanie ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia po prawej stronie komory zamkowej (większość egzemplarzy została pozbawiona możliwości strzelania seriami). Oddzielny bezpiecznik znajdujący się przed spustem. Zasilanie z dwurzędowych magazynków pudełkowych o pojemności 20 naboi. Mechaniczne przyrządy celownicze składają się z muszki w osłonie i celownika przeziernikowego. Państwo USA Producent Springfield Armoury Rodzaj karabin samopowtarzalny/automatyczny Prototypy 1954 Produkcja seryjna 1959 - 1964 Wyprodukowano ok. 1 380 000 egz. Kaliber 7,62 mm Nabój 7,62 x 51 mm NATO Magazynek 20 nab. Długość 1129 mm Długość lufy 559 mm Masa broni 4,1 kg (niezaładowanej) 5,1 kg (załadowanej) Prędkość pocz. pocisku 853 m/s Szybkostrzelność teoretyczna 700 - 750 strz./min MP44 
Niemiecki karabin szturmowy zbudowany w 1943 roku. Pierwszy karabinek automatyczny na nabój pośredni.Karabinek działa na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w ściance lufy. Komora gazowa typu zamkniętego ma stałą objętość. Karabinek składa się z następujących części: lufy z komorą gazową, komorą zamkową z płaszczem lufy, komory spustowej z rękojeścią, zamka, mechanizmów: ryglowego, spustowego i uderzeniowego; sprężyny powrotnej, tylca z kolbą i magazynka z mechanizmem podawania. Ryglowanie przewodu lufy następuje przez wychylenie zamka w płaszczyźnie pionowej podczas ryglowania. Ryglowania i odryglowania dokonuje się za pomocą współpracujących ze sobą odpowiednio pochyłych płaszczyzn na zamku i suwadle. Karabinek posiada mechanizm uderzeniowy typu kurkowego. Mechanizm spustowy pozwala na prowadzenie ognia zarówno pojedynczego, jak i ciągłego. Celownik sektorowy pozwala na prowadzenie ognia do 800 m. Podziałka celownika naniesiona jest na ramię celownika. Każda podziałka odpowiada zmianie odległości o 50 m. Szczerbinka i muszka o zarysie trójkąta. Zasilanie karabinka nabojami odbywa się z wymiennego magazynka łukowego o pojemności 30 naboi z dwurzędowym ułożeniem naboi. Oryginalną cechą karabinka jest to, że większość części jest tłoczona, a do ich łączenia najczęściej stosowano nitowanie i spawanie punktowe.Łącznie w latach 1943 – 1944 wyprodukowano 425 977 sztuk karabinków szturmowych wszystkich wersji. Następcą StG 44 miał być StG45(M) (Mauser Sturmgewehr 1945) posiadający zbliżone parametry techniczne, ale lepiej przystosowany do masowej produkcji. Nigdy nie został on wdrożony do masowej produkcji, ale jego prototyp posłużył do skonstruowania innych karabinków: CETME, G3 oraz MP5.Po wojnie StG44 znajdował się na wyposażeniu niektórych oddziałów podziemia antykomunistycznego w Polsce. Karabiny StG44 były używane m.in. przez milicję Niemieckiej Republiki Demokratycznej oraz jugosłowiańskich spadochroniarzy. Trafiły także w ręce członków rozmaitych organizacji zbrojnych w krajach trzeciego świata. Zakończenie w 1961 r. produkcji amunicji 7,92 x 33 mm Kurz w NRD (milicja enerdowska zastąpiła StG44 karabinem AK) spowodowało spadek użyteczności StG44 jako broni wojskowej (problemy z amunicją). Nadal był jednak cenioną bronią kolekcjonerską w USA. Popularność i liczba w pełni sprawnych egzemplarzy StG44 jest tak duża, że w 2004 r. niemiecka firma SM Chemnitzer Sportwaffen und Munitionfabrik GmbH ponownie uruchomiła produkcję amunicji 7,92 x 33 mm. Państwo Niemcy Producent C.G. Haenel Rodzaj karabin szturmowy Prototypy 1942 - 1943 Produkcja seryjna 1943 - 1945 Wyprodukowano ok. 426 000 egz. Kaliber 7,92 mm Nabój 7,92 x 33 mm Kurz Magazynek 30 nab. Długość 980 mm (StG44) Długość lufy 419 mm (StG44) Masa broni 6,00/4,90 kg (StG44 z pełnym/pustym magazynkiem) Prędkość pocz. pocisku 690 m/s (StG44) Szybkostrzelność teoretyczna 470 strz/min (StG44) Szybkostrzelność praktyczna 100 strz/min (StG44) Zasięg skuteczny 400-600 m (StG44) STRZELBY M1014 
W ramach programu Joint Service Small Arms US Army i US Marine Corps ogłosiły pod koniec lat dziewięćdziesiątych zapotrzebowanie na nową strzelbę bojową. Wytyczne konkursu zostały opracowane przez komisję złożoną z przedstawicieli wszystkich rodzajów sił zbrojnych, a wiodącą rolę w konkursie miał odegrać korpus piechoty morskiej (USMC),8 lutego 2000 roku zakończono ostateczne próby i dwa dni później ogłoszono decyzję o przyjęciu strzelby do uzbrojenia pod oznaczeniem M1014. We wrześniu 2000 (wg niektórych źródeł w kwietniu 2001 roku) piechota morska otrzymała pierwsze 400 strzelb M1014. Łącznie pierwsze zamówienie mówi o dostarczeniu 36 000 egzemplarzy strzelby M1014. M1014 Joint Service Combat Shotgun - wersja włoskiej strzelby samopowtarzalnej Benelli M4 Super90 produkowana na zamówienie amerykańskich wojsk lądowych i piechoty morskiej.Strzelba Benelli M1014 JSCS jest bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o tzw. zamek Montefeltro. Zamek ryglowany jest z lufą dwoma ryglami. Zamek jest osadzony w suwadle. Po strzale odrzut broni powoduje ruch strzelby do tyłu, natomiast ruch suwadła o dużej bezwładności jest wolniejszy, co powoduje zmniejszenie odstępu pomiędzy suwadłem a lufą i ściśnięcie sprężyny znajdującej się między zamkiem a suwadłem. Rozprężenie tej sprężyny powoduje odrzucenie do tyłu suwadła, odryglowanie zamka i następnie przeładowanie broni. Dodatkowej energii suwadłu dostarczają dwa popychacze napędzane przez gazy prochowe (układ ARGO). Mechanizm spustowy kurkowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym. Zasilanie ze stałego, rurowego magazynka podlufowego o pojemności 6 naboi. Broń może strzelać zarówno zwykłymi nabojami o łusce długości 70 mm, jak i nabojami o łusce długości 76mm (Magnum). Bezpiecznik ma postać kołka umieszczonego w tylnej części kabłąka osłony spustu. Mechaniczne przyrządy celownicze typu Ghost Ring. Dodatkowo każdy egzemplarz strzelby posiada podstawę Picatinny Rail umożliwiającą montaż innych celowników (najczęściej kolimatorowych). Kolba z tworzywa sztucznego, wysuwana. Państwo USA Rodzaj strzelba samopowtarzalna Produkcja seryjna 2000 - do chwili obecnej Kaliber 12 (18,2 mm) Nabój 12/70, 12/76 Magazynek stały, rurowy, 6 nab. (standardowa), 5 (12/70) lub 4 (12/76) (entry gun) Długość 1010/886 mm 897/772 mm (entry gun) Długość lufy 740 mm 355 mm (entry gun) Długość linii celowniczej 602 mm Masa broni 2,73 kg (niezaładowana) 3,80 kg (załadowana) W1200 
Amerykańska strzelba powtarzalna typu pump action, kalibru 12-, 16- lub 20-gauge, która produkowana była przez Winchester-Western Division, należącej do Olin Corporation. Broń opracowana została w 1964 roku, jako następca strzelby Winchester Model 1912, do produkcji seryjnej weszła w roku 1965. Broń przeznaczona była zarówno na rynek cywilny jak i wojskowy.Winchester 1200 to strzelba o szerokim przeznaczeniu. W zależności od wersji, używana jest przez myśliwych, policję, wojsko a także przez cywili - do szeroko pojętej samoobrony i ochrony posiadłości. Największą popularnością cieszy się model 1300 Defender, który wbrew swojej nazwie (ang. "obrońca") jest najbardziej uniwersalny.Lufa strzelby, kalibru 12-gauge, ma długość (w zależności od wersji) od około 50 cm do około 70 cm.Winchester 1200 maksymalnie może pomieścić 5 sztuk naboi – cztery znajdujące się w magazynku rurowym oraz jeden w komorze nabojowej. Winchester 1200 nie posiada zewnętrznego mechanizmu uderzeniowego. Strzelba jest typu TakeDown, co oznacza, że jest łatwa w transporcie oraz w utrzymaniu. Państwo USA Rodzaj Strzelba powtarzalna pump action Produkcja seryjna 1965 Kaliber 12-gauge, 16-gauge lub 20-gauge Magazynek rurowy, o pojemności 4,5 lub 7 naboi Długość w zależności od wariantu od 1003 mm do 1245 mm Długość lufy w zależności od wariantu od 457 mm do 711 mm Masa broni 2,9 kg KARABINY SNAJPERSKIE M40A3 
amerykański karabin wyborowy powstały na bazie sportowej odmiany karabinu powtarzalnego Remington 700 w roku 1965. Używany do chwili obecnej przez piechotę morską Stanów Zjednoczonych. Konstrukcja początkowo opierała się na drewnianym łożu, które zmieniono na łoża syntetyczne w wyniku doświadczeń z zastosowania karabinu w warunkach wojny w klimacie tropikalnym. Na karabinie montowano celownik optyczny Unertl 10x40.Wersja wyposażona w nowe łoże oraz szynę Picatinny. Państwo USA Producent Marine Corps Base Quantico Rodzaj powtarzalny karabin wyborowy Prototypy 1965 Produkcja seryjna 1966 - do chwili obecnej Kaliber 7,62mm Nabój 7,62 x 51 mm NATO Magazynek stały, 5 nabojów. Długość 1117 mm Długość lufy 610 mm Masa broni 6,57 kg Zasięg max. 1000 m Zasięg skuteczny 915 m Siła spustu regulowana w zakresie 1,3 – 2,2 kg M21 
Karabin M21 jest indywidualną bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka. Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym. Zasilanie z dwurzędowych magazynków pudełkowych o pojemności 20 naboi. Lufa zakończona tłumikiem płomieni. Broń jest wyposażona w celownik optyczny Leatherwood 3-9 x 46 (ART). Celownik optyczny jest uzupełniany przez mechaniczne przyrządy celownicze składające się z muszki i celownika krzywiznowego z przeziernikiem. Państwo USA Producent Rock Island Arsenal Rodzaj samopowtarzalny karabin wyborowy Prototypy 1969 Kaliber 7,62 mm Nabój 7,62 mm x 51 mm NATO Magazynek 20 nab. Długość 1120 mm Długość lufy 599 mm Masa broni 5,6 kg (załadowanej z celownikiem) Prędkość pocz. pocisku 853 m/s Zasięg skuteczny 800 m Siła spustu 10 - 22 N DRAGUNOV 
Na przełomie lat 50. i 60. XX wieku dowództwo Armii Czerwonej postanowiło ogłosić konkurs na nowy samopowtarzalny karabin wyborowy, następcę wyborowej wersji karabinu powtarzalnego Mosin wz. 1891/30. Nowa broń miała być uzbrojeniem jednego z żołnierzy drużyny lub plutonu i umożliwiać skuteczne rażenie celu wielkości człowieka z odległości do 1300 m.Zadanie zostało powierzone biurom konstrukcyjnym Fiodora Barinowa, Jewgienija Dragunowa i Aleksandra Konstantinowa. Później dołączyło do nich biuro konstrukcyjne Michaiła Kałasznikowa. W roku 1961 do prób dopuszczono konstrukcje Dragunowa i Konstantinowa. Faworytem była konstrukcja Konstantinowa, prostsza i tańsza w produkcji (zastosowano nowoczesne technologie obróbki plastycznej). Jednak w trakcie prób poligonowych okazało się, że karabin Dragunowa jest celniejszy, bardziej niezawodny i trwalszy.Pierwsze egzemplarze karabinu SWD trafiły na wyposażenie Wojska Polskiego w 1965 roku.Zakupiono około 1300 sztuk karabinu, wystarczającą ilość, aby w karabin SWD wyposażyć każdą drużynę piechoty zmechanizowanej.Skonstruowany w latach sześćdziesiątych XX wieku radziecki samopowtarzalny karabin wyborowy.7,62 mm karabin wyborowy SWD jest indywidualną bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór lufy. Tłok gazowy o krótkim skoku. Ruch tłoka gazowego jest przenoszony na suwadło przez lekki prętowy popychacz. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo(trzema ryglami). Mechanizm spustowy z przerywaczem tylko do ognia pojedynczego. Zasilanie z magazynków pudełkowych o pojemności 10 naboi. Na przedniej części lufy szczelinowy tłumik płomieni (we wczesnych wersjach także obsada bagnetu). Przyrządy celownicze mechaniczne składały się z muszki i celownika krzywiznowego. Karabin standardowo wyposażono w celownik optyczny PSO-1 o powiększeniu 4x. Państwo ZSRR Rodzaj samopowtarzalny karabin wyborowy Prototypy 1961 Produkcja seryjna 1963 - do chwili obecnej Kaliber 7,62 mm Nabój 7,62 x 54 mm R Magazynek 10 nab. Długość 1225 mm Długość lufy 620 mm Masa broni 4,3 kg (SWD niezaładowany) 4,55 kg (SWD załadowany) REMINGTON 700 
M24 SWS (Sniper Weapon System) - amerykański powtarzalny karabin wyborowy. Przepisowa broń wyborowa Armii Stanów Zjednoczonych. Został zaprojektowany w amerykańskiej firmie Remington Arms pod koniec lat 80. Jest to wersja karabinu Remington 700. M24 SWS jest bronią powtarzalną z zamkiem czterotaktowym. Karabin posiada regulowaną wzdłużnie stopkę kolby oraz celownik optyczny Leupold. Państwo USA Producent Remington Rodzaj powtarzalny karabin wyborowy Prototypy 1987 Produkcja seryjna 1987 - do chwili obecnej Kaliber 7,62mm Nabój 7,62 x 51 mm NATO Magazynek stały, 5 nab*. Długość 1092,2 mm Długość lufy 610 mm Masa broni 5,49 kg Prędkość pocz. pocisku 853 m/s Zasięg max. 1000 m Zasięg skuteczny 800 m Siła spustu regulowana w zakresie 0,9-3,5 kg BARRETT.50 
Barrett M82A1 – samopowtarzalny wielkokalibrowy karabin wyborowy skonstruowany w amerykańskiej firmie Barrett we wczesnych latach 80. Dla poprawy sztywności i zwiększenia chłodzenia lufa karabinu jest karbowana. Na końcu lufy zamontowany jest dwukomorowy hamulec wylotowy zmniejszający odrzut karabinu, jego efektywność wynosi 69%. Szyna montażowa karabinu jest zgodna ze standardem Picatinny co pozwala na zamontowanie każdego celownika zgodnego z normami NATO. Zastosowanie: * Unieszkodliwianie lekko opancerzonych pojazdów w odległości do 1200 m. * Unieszkodliwianie celów żywych na dystansie do 2200 m. * Unieszkodliwianie niewybuchów z bezpiecznej odległości. Państwo USA Producent Barrett Rodzaj wielkokalibrowy karabin wyborowy Historia Prototypy 1980 - 1982 Produkcja seryjna 1982 - do chwili obecnej Kaliber .50 (12,7 mm) Nabój 12,7 mm NATO Magazynek pudełkowy, 10 nab. Długość 1447 mm Długość lufy 737 mm Masa broni 12,9 kg Prędkość pocz. pocisku 854 m/s Energia pocz. pocisku {{{Eo}}} Zasięg max. >7000m Zasięg skuteczny 1800 - 2000 m Przebijalność pancerza ze 100m 20mm |
|